3. əksər hallarda zamanlama. bəzən fərqində olmuruq, gözümüz o insana baxıb heyran olmaqla, beynimiz onu düşünməklə o qədər məşğul olur ki, özümüzə mən bu münasibət üçün hazır hiss etdiyim həyatımın bir dönəmindəyəm? sualını vermirik. münasibət qurmaq iki insanın ayrı-ayrılıqda xoşbəxt, tam olub bu xoşbəxtliklərini birləşdirməsi anlamına gəlməlidi. tərəflərdən birinin içində hələ də boşluq hissi qalıbsa və onu qarşı tərəflə tamamlamağı düşünürsə elə bu zaman o münasibət pozulur. bir müddət davam edə bilər, amma balansı qorumaq çətin olur. həyatlarının düzənli, stressiz və tamamlanmış hiss etdikləri dönəmində tanış olan insanlar münasibət qurub, onu normal və uzunmüddətli davam etdirə bilir. ona görə də bəzən nə qədər o insanı bəyənsək də, nə qədər həyatımıza daxil olan o yeni və xoş dəyişikliyə uyğunlaşacağımızı düşünsək də tam əksinə yanlış zamanda gözəl ola biləcək münasibəti boşuna sərf edirik. xoş xatirələrin ardından bir daha danışmayan yad insanlara çevrilməkdənsə bəzi şeylərin gerçəkləşməyən xəyalları ilə yaşamaq daha yaxşıdır